Zayıf Noktam

Bende her insan gibi kendimle çok uğraşırım. Hatta bu olayı çoğu zaman abartırım. En çok kendimle uğraştığım konu ise boyumun ve kilomun orantısızlığıdır. İnsanın boyu 170 kilosu 45 olunca takmasında göreyim.
Bir gün annemle dertleşeyim dedim Konuya her zamanki gibi giriş yapıp
"Anne ben niye bu kadar zayıfım sence " dedim annemde "manken gibisin kızım deme öyle insanlar senin gibi olmak için can atıyor" diye her zamanki gibi beni teselliye tutuştu. Olayla alakası olmayan ablam yani kaldırım çocuğu okuduğu kitaptan kafasını kaldırıp " ne alaka anne ya sıfır beden mankenlerin podyuma çıkması yasaklandı. Amy Winehouse diye bir kadın var o kadar zayıfki bizim Nesli gibi hayranları ölmesinden korkuyor" deyince Amy nin hayranlarının korkusunu birden içimde hissettim.
Birde dişlerime çok takarım çocukken bu takıntım dahada büyüktü gülerken asla dişlerimi göstermezdim. İlk okul öğretmenim Yasemin hocanın bana iltifatlar yağdırması üzerine biraz olsun rahatladım. Ama diş takıntım geçti sayılmaz çünkü dişlerim çarpık! Hiç birşey bu doğruyu değiştiremez!
Kuzenimle oturmuş konusuyorduk o her zamanki gibi Emre Aydın diyordu biz kısa boylu diyorduk. En sonunda kuzenim kabul etmek zorunda kaldı " kısa boylu ama yakışıyor. birde dişleri biraz çarpık gülünce cok tatlı oluyor" dedi. Bende biraz heyecan biraz sevinçle dişlerimi göstere göstere sırıtıp " benimki gibi yani" dedim kuzenimin verdiği cevapsa yine gülerken kendimi kasmama sebep oldu "yok o kadar değil"
Birde küçük kız kardeşimin kendini beğenmiş tavırları vardır beni asla beğenmez. Sürekli dişlerimi ve zayıflığımı yüzüme vurur. "Anne ablam o kadar zayıfki onu artık kucağımda taşıyabiliyorum" beni kucağında taşıyan çocuğun 11 yaşında olduğunu söylersem eğer duygularımı daha iyi anlatmış olurum... Dün gece ilk defa kardeşim "ay abla çok güzel olmuşsun" dedi. Önce biraz şaşırdım sonra tadını çıkarayım dedim enaniyet yaptım tabii " nezaketen söylemiştim" deyince enaniyet yada kıç kalkması kalmadı tabii olarak...

Dayımla Oturmuş dizi izliyorduk. Dizi, reklam vs. izlerken kendimi tutamam ve herşeyi eleştiririm. Başladım yine eleştirmeye "şu kız çok çirkin bak yunan olan burun delikleri küçücük" "aaa şuna bak değnek yutmuş gibi duruyo" Sonra dayım dizideki esas kıza bakıp "aaa Nesli bu idil sana çok benziyo" dedi. Çok sevindim. Ardından dayım her zamanki gibi diziyi izlerken uyuya kaldı. Gürültü yapıp uyandırdım. Diziyi izlemeye devam etti uykusu açılınca " yav şu İdil denen kızı niye koymuşlar bu diziye daha güzel bi kız yok muydu" demesin mi?
Nooldu? Neslinin hevesi yine kursağında kaldı =)